MANIAC
Geregeld grabbelen de Hollywoodbonzen eens in de bakken met films van zo’n 30 à 40 jaar oud en besluiten, bij gebrek aan originele ideeën, hun vondst te hermaken. Zo geschiedde ook met William Lustig’s MANIAC uit 1980.
In gelijknamige remake maken we kennis met Frank (Elijah Wood), een kneusje dat zijn dagen vult met het restaureren van oude paspoppen, maar wel een kneusje met een donkere kant: Frank kan bijna niet buitenkomen zonder dat de behoefte in hem opwelt om een knappe vrouw van kant te maken, te scalperen en het buit gemaakte kapsel op één van zijn mannequins te kleven.
Als op een dag de aantrekkelijke fotografe Anna (Nora Arnezeder) bij hem aanklopt om zijn paspoppen te gebruiken in één van haar tentoonstellingen, ontwikkelt Frank een ongezonde interesse in de knappe kunstenares. Frank raakt geobsedeerd door Anna, brengt meer en meer tijd met haar door en moet in tussentijd zijn uiterste best doen om zijn moordneigingen onder controle te houden.
Regisseur Franck Khalfoun wist samen met de ervaren horrorscenaristen Alexandre Aja en Grégory Levasseur van MANIAC best een geslaagde nagelbijter te maken. Niet zozeer vanwege het verhaal en de spanning, maar vooral de sfeeropbouw en de gruwel is meer dan geslaagd te noemen. Het scalperen wordt telkens vreselijk in beeld gebracht. Gevoelige zielen krijgen het dus hard te verduren, maar de liefhebbers van het genre komen helemaal aan hun trekken.
Veel beelden in MANIAC zijn geschoten vanuit het standpunt van Frank met de bedoeling dat je als kijker werkelijk in de huid van de psychopaat kruipt. En dat werkt wel moet ik toegeven. Bij zijn psychoses en migraines lijk je zo zelf wel even Frank’s scalp te dragen.
De braaf ogende Elijah Wood lijkt op een eerste zicht misschien wat miscast als zieke maniak, maar eigenlijk past zijn frêle gedaante en zijn babysmoeltje met grote ogen wel best bij een zielenpoot die zijn moeder na al die jaren nog niet loslaten en kindertrauma’s met zich meedraagt. Hij acteert best goed en mag van mij gerust wat meer opdraven in dit soort films.
Wat is er dan wel mis met MANIAC? Wel, alles is nogal voorspelbaar en zie je van ver afkomen. Ook gaat het Frank allemaal wat makkelijk af. Zelfs op de meest publieke plaatsen zoals een metrostation, kan hij ongestoord een schone verschijning aan zijn mes rijgen en een kapsel aan zijn collectie toevoegen.
MANIAC is dus een film die je moet kopen voor de bloederige taferelen, het aparte sfeertje en de best goede acteerprestaties. Het verhaal laat je dan maar voor het is. Van mij krijgt de film uiteindelijk een 6,5 op 10.
Bron: Cineme
© Cineme.be
Raf
The post MANIAC : Filmfreak DVD Review appeared first on Cineme.